"The Revenant" İntikam Satar.

   Beğenmeyenler vardır, bilmem. Benim beğendiğim filmdir.

   Elbette bir "Amores Perros" değil ama (ikinci yarısı biraz yavaş aksa da (ki o aksiyonda filmin yavaş akması nasıl oluyor di mi ?)) yine de sonuna kadar ilgiyle izledim. 

   "Hügglas, oğlunun intikamını alır" gibi basitçe özetleyeceğimiz konu, gerçek bir olaydan esinlenmiş (oğul intikamı hariç (işte de linki)). 

Fargo

Rambo

   Ultrasonik yönetmenimiz lamba altlarına (eskiden sinemalarda film fotoğraflarının gişe yanında sergilendiği yerlere ve film fotoğraflarına "lamba" denirdi) koyduğum filmlerden esinlendi mi bilmiyorum ama fakir izlerken aklına doğrudan o filmler gelmiştir. Bir de sonlara doğru karların içinde sürüklenirken duyduğu mistik seslerde "Frodooo, Frodooo" diye Galadriel Hanımın seslerini duydum sanki. 

Yol

   Senaryo, akla zarar saçmalıklar içerse de (misal : ayı tepmiş adamın, mezardan çıktıktan sonra üzerinde öldürdüğü ayının kürkü olduğu halde bir anda nehirde rafting yapacak kıvama gelmesi gibi-bay Glası aramaya bir sürü adam çıktığı halde Fitzin peşinden sadece iki kişinin gitmesi gibi-gibiler uzar gider benim yazmaya mecalim yok), Amerikan yerlilerinin dramatik hallerine yapılan göndermeler patetik olsa da (beylik "siz bizden çaldınız" söylemi dışında fazla bir şey yok), kamerada geniş açı kullanımı yüzünden Hawk'ın kafasının at kafası gibi büyük olduğu sekanslar olsa da, durağan görüntülerin güzelliği, çok akıllıca bir müzik kullanılması, iyi oyunculuklar (bkz.oscar'lık bakış), intikamın insanı çeken kötü cazibesi, Fitz'in durmadan dini meseller konuşup filmin kötüsünü canlandırması, son yıllarda izlediğim en gerçekçi aksiyon sahneleri, CGI efektlerinin göze batmaması (CGI ayının (ama ne ayı be arkadaş !) kamerayı buğulandırması) yüzünden filmi sevdim. 

Oscar'lık Bakış

Kafa oranlarına dikkat !

   Bay Kapriyo, ne kadar yevmiye aldıysa fazlasını hakketmiş. Aldığı paranın aynısını alsam o çileyi çekmem arkadaş ! onu da belirtmiş olayım (yalnız, bu çocukceyiz bu sefer de Oscar'ı kapmazsa, akademi ayıp eder). Bay Hardi, kötüyü çok iyi oynamış (şıkır şıkır). Müziklerdeki yaylılar (hele ki finalde detone olmaları) fakiri kendinden geçirmiş. Durağan sahnelerde bol bol "Kış Uykusu" hatırlanmış ve sıcak yaz gecelerinde (soğuğu hissetmek için) bir kez daha izlenmek üzere arşive kaldırılmıştır.

   Çoluk çocukla zinhar izlenmez, sıcak şarapla güzel gideri olan filmdir.